یک ترم گذشت .
ترمی پر از پیچ و خم و پستی و بلندی!
ترمی که نشانه هایی از تغییر کم کم در اون ظاهر شد .
تغییراتی که امید این رو میده که جا بیافته که اینجا با تمام کمبود امکانات و اسم و دستگاه و تمام نواقص ریز و درشتش اما در اصل موضوع هرچی که باشه این مطلب مهم نهفتست که من و تو دانشجو هستیم !!!
باور کنیم ما دانشجوییم و این یعنی یک راه ...
بخوایم فضایی رو بوجود بیاریم که آگاهیمون بیشتر بشه ، دانشگاهی که به شعور اجتماعی و فرهنگی و سیاسی ما کمکی نکنه و نتونه در این جهت گام برداره دانشگاه نیست ...
اگه اینجا جایی نباشه برای به چالش کشیدن ذهن ما، جایی نباشه برای درگیر کردن ذهن ما با مسائلی که بخشی از وجود ماست اما همیشه میترسیم از روبرو شدن با اونها ، پس دیگه اینجا اسمش دانشگاه نیست و من و تو دانشجو نیستیم.
بدونیم اگه اینجا باعث نشه ما تغییر کنیم و دیدمون عوض شه و بتونیم خط مشی فکری پیدا کنیم، اگه نتونیم راهمون رو بشناسیم، اگه نتونیم دیدگاه و نظر خاص خودمون رو پیدا کنیم ، اگه هنوز اسیر باید و نبایدهایی باشیم که جرات فکر کردن رو از ما میگیره...
اگه هنوز باید برای فکر کردن، برای یافتن پاسخهای سوالات ذهنیمون رخصت بگیریم !!!! ، اگه هنوز میترسیم که دیدمون رو اصلاح کنیم ...
اگه هنوز باورهایی در وجودمون هست که بدون فکر پذیرفتیم !
اگر هنوز تعریف مشخصی از عقاید خودمون نداریم و هنوز فکر نمکنیم که باید یکم جدی تر به اطراف نگاه کنیم ...
پس اینجا دانشگاه نیست و من و تو هم دانشجو نیستیم .
شایداینجا فرصتی باشه برای تجدید نظری خاص در مورد خودمون...
شاید اینجا ...
عالی بود.
متن جالبی بود!ولی به نضر شما مکانی تو دانشگاه واسه به چالش کشیدن وجود داره؟
سلام .
مرسی از توجهتون .
درسته وجود نداره اما میتونیم بوجود بیاریمش . وقتی ما بخوایم میتونیم این مکان رو بوجود بیاریم خواه این مکان یک محیط مجازی باشه مثل یک سایت یا یک محیط واقعی مثل یک کلاس یا جلسات بحث یا نشریه و ...
باید این جو و این زمینه رو آماده کنیم برای این موضوع ...
فقط اگر .........بخواهیم .
دانشگاهی که به شعور اجتماعی و فرهنگی و سیاسی ما کمکی نکنه و نتونه در این جهت گام برداره دانشگاه نیست ===> اونجا هنوز دانشگاه نیست. شاید بشه همون اسم مجتمع رو براش در نظر گرفت.
من حس میکنم که باید به اهمیت این موضوع فکر کرد تو چطور؟
عالی بود!!!!!!!!!!ولی وقتی همه حسادت چشماشونو گرفته.با خواندن این مطلب به خودشون نمی یاند.وقتی تودانشگاه راه میری وکل دختراوپسرادارن در موردت حرف میزنن.که کجا بوده ؟به استاد چی گفت؟پسره بهش چی گفت؟کجایی؟کجا میره؟نمیاد سلف غذا بخوره؟توخوابگاه درس میخونه؟با کیا دوسته؟این وسط هم خیلیامیان وکلی حرف میزنن(راست یا دروغ!!!!!!!!)معذرت میخوام ولی وقتی بعضی از دانشجوهامعنی واقعیه شعور رو نمی فهمند از دانشگاهی که خودمون عضوی ازش هستیم چه توقعی داریم؟باید اول از خودمون شروع کنیم.