همیشه حرفهایی هست برای نگفتن
همیشه حرفهایی هست برای در گلو ماندن
حرفهایی از جنس سکوت
حرفهایی برای بیان درد، درد دیدن اما ندیدن!
چشمان باز باز و دهانهای بسته ی بسته !
همیشه این حرفها بوده و هست اما تقدیر ما این نیست که همیشه اینگونه بماند.
عادت کردیم به گُنگ گویی !!!!مثل همین لحظه.
مقصود هرچه که باشد برداشت خاص تو از همه چیز باارزش تر است ...
هنگامی که تو به مقصود حرفها برسی ، درک کنی و بفهمی و در اون شریک بشی .
اون موقع است که ما ذهنهامون رو به هم پیوند زدیم .
اون موقع یعنی صحبت به زبانی که جز ما کسان دیگری نمی فهمند ...
اون موقع اجبار سکوت، معنایی ندارد
اون موقع سکوت،دیگر برای خود زبانی شده است ...
ولی این سکوت باید یک روز شکسته بشه
ولی تو دانشگاه ما سکوت کافیه.باید صدامونومسئولای دانشگاه بشنوند.حتی دانشجوها
س لام
خوبید؟
حالا نمیشه نقل مکان کنید بلاگفا که اپ کردید سر بزنیم!(بگو این مشکل تو هست)
موفق باشید
آره عالیه! همیشه این بقین که باید مشکلای ما رو حل کنن ما فقط از سودش استفاده می کنیم اگرم شکست خوردن تنهاشون می ذاریم.
این دقیقاْ کاریه که تو دانشگاه انجام می دیم.
بیایید عقایدمان را در زندان های انفرادی ذهنمان به حبس ابد محکوم نکنیم